ZWARTKOP op Leyduin
een zwartkop is een klein zangvogeltje
o, nietig vogeltje
met je vastberaden keel
word je zelf nooit moe
van je zenuwachtig zingen?
hoeveel zorgen passen er
in je kleine hoofd,
hoe ga je ‘s avonds slapen?
Ine Zantingh
Dit keer een klein gedicht van mijzelf. Ik wandel graag op Leyduin, een buitenplaats op 7 minuten fietsafstand. Vooral ‘s ochtends vroeg is het er heel stil en dan hoor je de zwartkop het duidelijkst. Het is maar een heel klein vogeltje en ik raak altijd een beetje buiten adem als ik naar hem luister: zo nerveus, zo vlug! Ik stelde hem allerlei vragen, maar hij antwoordde niet. Gelukkig maar…
In dit gedicht staat denk ik iets essentieels over poëzie: geen antwoorden, maar vragen.