Nergens hoor je zoveel fijne taaluitingen als in de trein. Onlangs zat ik weer eens in een overvolle trein, er was zoals zo vaak een vertraging ( dit keer ‘wegens een onwelwording’; een typisch NS-woord heb ik bemerkt) en met de onnavolgbare logica van de NS: ‘Hoe meer mensen, hoe korter de trein’ werden we allemaal samen naar binnen geduwd. Maar de conducteur hield de regie. Door de intercom riep hij het volgende om:
Beste mensen, het is een beetje druk en daarom verzoek ik u om plaats te maken voor ouderen, zwangere vrouwen en slechte mensen ter been’.
Hij zei het echt! Is het niet prachtig: een understatement en een contaminatie in één zin.
