Ines Wereld

Rolwisseling

juni 2, 2022

Soms droom ik er wel eens van: de omgekeerde wereld in onderwijsland. De managers, de onderwijskundigen, de adviseurs gaan voor de klas staan en de docenten gaan op hun stoelen zitten en geven hun mening en hun advies over het onderwijs.

O, wat zou dat een revolutie zijn! Onder docenten gaat het gezegde: als je geen les kunt geven, word je onderwijskundige en dat is niet zomaar ontstaan. In de praktijk blijkt namelijk dat heel veel inzichten en adviezen van die deskundigen niet zo bruikbaar zijn. Daarnaast ontbreken veel adviezen waar een jonge, beginnende docent juist zoveel behoefte aan heeft: hoe leer ik orde houden, hoe creëer ik een ontspannen en veilig leerklimaat? Daarover leer je niets op de opleiding, dat moet je allemaal zelf ontdekken in de praktijk. Dat was vijfentwintig jaar geleden al zo ( en vermoedelijk al veel langer) en het is nog steeds zo: zie de column in Trouw dd. 1 juni van Sophie van de Waart. 

Hoelang accepteren docenten dit nog? Waarom is er nog steeds geen grote onderwijsopstand uitgebroken? Heel eenvoudig: daar hebben docenten helemaal geen tijd voor. Zij staan dag in dag uit onder veel te grote werkdruk hun taken uit te voeren, omdat zij van hun vak en van hun leerlingen houden. Zolang die liefde en dat plichtsbesef groter zijn dan hun woede, zal er niets veranderen. En dat is een gemiste kans. Immers, als docenten gewoon weer zelf de baas zouden zijn over hun werk ( ‘ zelf de regie in handen zouden krijgen’, in managerskromspraak) zou dat niet alleen ten goede komen aan de leerlingen – want docenten zouden dan de tijd en de rust hebben om leerlingen de aandacht te geven die zij verdienen – maar ook aan de docenten zelf: zij zouden niet en masse ten prooi vallen aan een burn-out, die velen van hen ertoe brengt het onderwijs te verlaten. 

De theoretici, die nu nog zitten, zouden eens een tijdje moeten gaan staan. Voor de klas. En dan niet leuk een dagje, maar minstens een half jaar. En dan alles doen wat erbij hoort: ook de leerlingvolgsystemen, ook de rapportvergaderingen, de POP’s ( Wat? Weten jullie niet wat dat betekent? Maar jullie theoretici hebben het zelf uitgevonden…), de kerstviering, het zomerprogramma, de toetsweken en het bijbehorende correctiewerk. Hoelang zou het duren voor de eersten zich ziek zouden melden?

In diezelfde tijd zouden de docenten dan eens kunnen gaan zitten. Om eens rustig met elkaar van gedachten te wisselen. Maar ach, dat zouden ze geen half jaar volhouden: docenten willen gewoon lesgeven, want daar houden ze van!

Een droom. Een droom die wel nooit uit zal komen. Maar ik blijf hem koesteren. Gewoon omdat ik een docent ben. Een docent die haar vak liefheeft.

SLAPEN

Bij de Marokkaanse winkel in mijn dorp koop ik een fles Italiaanse olijfolie en ik schrik van de prijs. De verkoper legt uit dat het komt doordat de oogst in Italië vorig jaar grotendeels mislukt is  door een ziekte die de bomen heeft aangetast. Dat wist ik ook...

WIJ ZIJN ZOJUIST KEURIG VERTROKKEN….

Ik heb al een baan, maar anders zou ik mij graag aanmelden als tekstschrijver bij NS. Ik heb de indruk dat de taal die conducteurs nu bezigen in de trein geschreven is vanuit het hiernamaals door Gerard Reve: een mengeling van formeel , ouderwets Nederlands en...

IS SNAUWEN HET NIEUWE PRATEN?

In de supermarkt stond ik bij de broodafdeling op mijn beurt te wachten: ik wilde twee broodjes uit het schap met losse broodjes. Ik keek naar het jongetje voor mij, een jaar of vier, dat heel geconcentreerd met zo'n grote tang (moeilijk!!) één voor één een paar...

KUN JE LEREN LEZEN?

Vrijdag hield ik in mijn vwo6-klas een even bevlogen als vermoedelijk vruchteloos pleidooi voor het lezen van boeken. Nog maar een maand, dan is het mondeling examen literatuur en uitstel kan niet meer, er moet nu gelezen worden. Na de les kwam een leerling wat...

EEN WONDER IN DE TREIN

Nee, nu eens niet over de wonderlijke wegen van NS, maar over iets verrassends op een gewone donderdagmorgen. Ik stapte in de trein ( nee, die was niet op tijd), ging zitten ( ja, er was plaats) en tegenover mij kwam een jongen van een jaar of zeventien, achttien...

KRIMPT ONZE TAAL?

Na vier jaar afwezigheid op school (want met pensioen) ben ik terug in het onderwijs op mijn oude school in Amsterdam: docenten Nederlands zijn zeer schaars...En het kan toch niet zo zijn dat eindexamenkandidaten vwo geen les krijgen?! Dus daar ben ik weer en als je...

WEER NAAR SCHOOL

Weer naar school...Sinds enkele weken geef ik weer les op mijn oude school, het Pieter Nieuwland College in Amsterdam. Ik vind het heerlijk! Vanwege het lerarentekort was er een probleem aan de kant van de school om de zesde klassen van het vwo te bemensen en een...

T KOFSCHIP

Ín de trein, een coupé met een groep vrolijke jongens van een jaar of negentien, twintig die luid hun vakantieplannen bespreken. En ja hoor: Mallorca, Cherso, zuipen, wijven. Tot opeens het gespreksonderwerp verandert en een van hen zegt: 'Nee man, dat schrijf je niet...