In de supermarkt stond ik bij de broodafdeling op mijn beurt te wachten: ik wilde twee broodjes uit het schap met losse broodjes. Ik keek naar het jongetje voor mij, een jaar of vier, dat heel geconcentreerd met zo’n grote tang (moeilijk!!) één voor één een paar broodjes in het zakje liet glijden dat zijn moeder voor hem ophield. Opeens kwam er een grote arm door dit idyllisch tafereel en een haastige vrouwenstem snauwde: ‘Ja, mag ik er ook even bij?’ En daar greep een boze hand gauw de door haar verlangde broodjes. Wonder boven wonder bleef het jongetje ongehinderd doorgaan met zijn taak. Maar ik dacht: waarom zo haastig en zo snauwerig? Kijk eens hoe mooi, zo’n kind dat een moeilijk werkje uitvoert en trots opkijkt naar zijn moeder. Neem af en toe even tijd voor het gewone, dat steeds minder gewoon lijkt te worden. Snauwen het nieuwe praten? Dat is ook maar een gewoonte en daar kunnen we best mee stoppen. Wordt de wereld weer een beetje gezelliger.
GLUREN BIJ DE BUREN WINTEREDITIE 2023
Dat was weer een bijzondere middag, gluren bij de buren in Overveen in een zeer gastvrij huis met leuk publiek! Voor alle mensen die er niet waren doe ik er een van mijn gedichten bij, gratis bij u thuisbezorgd! MEREL om half zes 's ochtends Zwart verbindingsstreepje...
